Jeśli chcecie zobaczyć jak naprawdę wygląda Wenecja w listopadzie zapraszam na vlog z Wenecji. Jest trochę mglisto, ale bardzo klimatycznie i wciąż pięknie. No i przede wszystkim nie ma tak wielkich tłumów jak latem, choć nie powiem, żeby miasto całkowicie opustoszało.
CO WARTO ZWIEDZIĆ W WENECJI ? WENECJA W LISTOPADZIE
Pełny przewodnik i informacje znajdziecie w tekście CO WARTO ZOBACZYĆ W WENECJI, ale i tutaj przedstawiam najważniejsze zabytki i atrakcje, które możecie zawrzeć w swoim planie podróży.
Na zwiedzanie miasta warto zaplanować więcej niż jeden dzień, ale jeśli nie macie takiej możliwości nawet parę godzin w tym mieście będzie wspaniałym przeżyciem. Już od pierwszej minuty spędzonej w Wenecji naszym oczom ukazują się widoki zapierające dech w piersiach: fantazyjnie zdobione fasady pałaców, piękne, stare bramy, eleganckie gondole przepływające pod romantycznymi drewnianymi mostkami i głośno śpiewający gondolierzy w pasiastych koszulkach.
-
Bazylika św. Marka (Basilica di San Marco)
Wzniesiona w XI w., jedna z najbardziej olśniewających budowli na świecie, powstała na planie greckiego krzyża, o pięciu kopułach, ozdobiona fantazyjnymi freskami i mozaikami z kolorowego marmuru. Emanująca bizantyjskim przepychem i zachwycająca bajkową formą bazylika św. Marka, patrona Wenecji, powstała, aby złożyć w niej ciało świętego. Ne wszyscy wiedzą, że zostało ono wykradzione z Aleksandrii i podstępnie przewiezione do Wenecji pokryte płatami mięsa wieprzowego, które skutecznie odstraszało muzułmańskich celników.
Wstęp do Bazyliki jest bezpłatny, ale trzeba przygotować się na długie kolejki. Jeśli uda Wam się być na placu w okolicach godz. 8.30 możecie wejść do wnętrza jako jedni z pierwszych.
-
Plac św. Marka (Piazza San Marco)
Elegancki plac św. Marka to tętniące życiem serce Wenecji, nazwane przez Napoleona najpiękniejszym salonem Europy. Jego przepych i dostojność do dziś są świadectwem świetności tamtych czasów. Znajduje się tutaj wiele najważniejszych budowli – Bazylika św. Marka, Pałac Dożów, Kampanila, Wieża Zegarowa, Kolumny św. Marka i św. Teodora, a także Procuratie Vecchie i Procuratie Nuove, eleganckie budynki z XV w., w których urzędował prokurator, druga, po doży, najważniejsza postać w Republice Weneckiej. Zdarza się, że plac jest całkowicie zalany wodą i aby dostać się do zabytków trzeba przemieszczać się po niskiej konstrukcji rozstawianej do czasu odpływu. Przedłużeniem placu jest piazzetta przy której znajdują się najdroższe kawiarnie w mieście.
P.S. W związku z tym, że na placu w ciągu dnia zawsze są ogromne tłumy zrobienie sobie dobrego zdjęcia w tym miejscu graniczy z cudem. Jeśli pojawicie się przed katedrą w godzinach od 6.30 do 08.00 rano jest duża szansa, że cały plac będzie wasz! Pierwsze grupy turystów docierają tutaj dopiero w okolicach 8.30.
-
Pałac Dodżów (Palazzo Ducale)
Budowę Pałacu Dożów, siedzibę władców Wenecji, rozpoczęto w XI w. Prace, po wielu rozbudowach i przebudowach ukończono dopiero na w XV w., choć niektóre elementy wykończono dopiero w XVI w. (jak np. posągi Marsa i Neptuna zdobiące schody Gigantów). Dziś pełen przepychu Pałac Dożów wraz z Bazyliką św. Marka stanowią dwa najważniejsze budowle w Wenecji.
Dożą nazywano najwyższego urzędnika Wenecji, wybieranego wyłącznie wśród arystokratycznych rodzin, który pełnił swoją funkcję dożywotnie. Na zwiedzanie gotyckiego pałacu warto poświęcić 2-3 godziny. Bogactwo wnętrza trzykondygnacyjnego Pałacu przyprawia o zawrót głowy. Wchodząc się do Pałacu Dożów warto zwrócić uwagę na okazały renesansowy dziedziniec, piękne, monumentalne schody Scala d’Oro i stojące u ich szczytu rzeźby wykonane przez weneckiego architekta i rzeźbiarza Jakuba Sansovina.
Obszerne, wytworne sale obrad z łatwością przenoszą nas do minionej epoki. Pałac przytłacza mnogością arcydzieł godnych stania dwie godziny godziny w kolejce do wejścia, upaja dostojną kolorystyką skąpaną w złocie i czerwieni. Najpiękniejsze pomieszczenia to Sala Senatu Sala del Senato oraz Sala Wielkiej Rady Sala del Maggior Consiglio, w której znajduje się słynne dzieło Tintoretto przedstawiające sylwetki 76 dożów. Nie zdziwcie się jeśli zauważycie, że jeden z portretów jest przykryty czarnym płótnem. W ten sposób karze się po śmierci Marino Faliera, dożę- zdrajcę, który spiskował przeciwko Republice. Ściany oraz sufit sali, zdobią obrazy w masywnych, złotych ramach, wykonane na płótnie.
Po obejrzeniu pełnych przepychu komnat i zbrojowni czas na spacer po więziennym labiryncie, do którego prowadzi Most Westchnień.
Nie wszyscy wiedzą, że oprócz miejsc udostępnianych turystom na co dzień istnieje także godzinna sekretna trasa Itinerari Segreti, podczas której wraz z przewodnikiem można zobaczyć o wiele mniej znane komnaty i część podziemi. Wymagana jest wcześniejsza rezerwacja, której można dokonać na stronie http://venice-museum.com/sectrets1/html
Bilet można zakupić w internecie lub na miejscu w kasie, kosztuje 20 euro, jest ważny 3 miesiące i upoważnia do wejścia do Biblioteki Marciana oraz do Muzeum Correr.
-
Most Westchnień (Ponte dei sospiri)
Nie będzie to pewnie dla wielu z Was niespodzianką, jeśli powiem, że XVII-wieczny Most Westchnień mało ma wspólnego z romantyzmem i wzdychaniem zakochanych. Był on krótkim przejściem dla skazańców, łączącym salę Trybunału Kryminalnego, w której wydawano ostateczne wyroki z więzieniem i salą tortur. Most był ostatnim miejscem, w którym więźniowie przez maleńkie, ażurowe okienko żegnali się ze światem. W więzieniu czekały na nich pełne szczurów i wilgoci, podziemne lochy, znajdujące się poniżej poziomu morza oraz ciasne, bardzo niskie klitki znajdujące się na najwyższych piętrach. Pod ołowianym dachem, zwłaszcza w lecie, skazańcy szybko umierali z braku tlenu i niemożliwie wysokich temperatur.
Most Westchnień można zobaczyć z mostu znajdującego po prawej stronie od wejścia do Pałacu Dożów. Można nim przejść podczas zwiedzania samego pałacu i zmierzając w kierunku więzień, jak niegdyś robili to skazańcy, wyjrzeć przez malutkie okienko. Oczom ukazuje się cudowny widok na tętniącą życiem miasto. Dla mnie było to najbardziej emocjonujące przeżycie w Wenecji.
-
Dzwonnica Św. Marka w Wenecji, Kampanila (Campanile)
Najlepszy punkt widokowy i najwyższa wieża w Wenecji licząca 98,6 m. Znajduje się na pl. św. Marka. Bilety na dzwonnicę kosztuje 7 euro od osoby.
-
Wieża zegarowa (Torre dell’Orologio)
Zbudowana na przełomie XV i XVI w. renesansowa wieża przykuwa uwagę złoto-niebieską tarczą z wygrawerowanymi, złotymi znakami Zodiaku. Legenda głosi, że po wykonaniu kunsztownego zegara, który powieszono na centralnej wieży na pl. św. Marka, zegarmistrza, który był pomysłodawcą i wykonawcą projektu oślepiono, by już nigdy nie mógł stworzyć podobnego dzieła w żadnym innym mieście.
-
Most Rialto i Canale Grande
TARG RIALTO
W pobliżu mostu od zawsze toczyło się życie handlowe Wenecji. Na samym moście, podobnie jak we Florencji znajdują się malutkie sklepiki, głównie z biżuterią, a w pobliżu targ rybny oraz targ z warzywami i owocami.
-
Bazylika Santa Maria della Salute
Barokowa Bazylika, z wielką, charakterystyczną kopułą, wznosząca się nad Kanałem Grande, wybudowana ku czci Marii Panny na cześć zakończenia dżumy, wskutek której na początku XVII w. w Wenecji zmarło ok. 1/3 mieszkańców miasta.
-
Bazylika Santa Maria Gloriosa dei Frari
Imponujący i masywny, a zarazem prosty i surowy, największy gotycki kościół w Wenecji położony przy Calle del Magazzen, został założony przez braci franciszkanów w XIII w., a następnie rozbudowywany w XIV i XV w. W bocznych kaplicach znajdują się grobowce dożów, w tym rzeźbiony nagrobek Canovy w kształcie piramidy, wykonany z białego marmuru przez uczniów rzeźbiarza. Zatrzymajcie się przy ołtarzu głównym – wisi tam obraz Tycjana przedstawiający „Wniebowzięcie”, a po prawej stronie, w południowej nawie kościoła znajduje się grobowiec artysty. W bocznych kaplicach podziwiać można „Madonnę z dzieciątkiem” Giovanniego Belliniego, a także rzeźbę Donatella przedstawiającą Jana Chrzciciela.
-
Kościół San Giorgio Maggiore
-
Kolekcja Peggy Guggenheim
Słynna amerykańska kolekcjonerka sztuki nowoczesnej pokochała Wenecję do tego stopnia, że postanowiła opuścić rodzinny kraj i spędzić tu resztę swojego życia. Została pochowana w ogrodzie otaczającym pałac, w którym zamieszkała.
-
Weneckie pałace
Podczas podróży wodnym tramwajem vaporetto można podziwiać różnorodną architekturę:barokowe, renesansowe i gotyckie pałace należące do najbogatszych, weneckich rodzin. Najsłynniejsze to
- Palazzo Venier dei Leoni stworzony według projektu Lorenzo Boschetti – dziś mieści się w nim galeria Peggy Guggenheim, słynnej amerykańskiej kolekcjonerki sztuki nowoczesnej,
- Ca d’Oro położony nad Kanałem Grande, w którym znajduje się kolekcja średniowiecznych zbiorów,
- barokowy Ca’ Rezzonico,
- Ca’ Pesaro – w pięknym, barokowym pałacu zaprojektowany przez architekta Baltassara Longhenę znajduje się miejskie muzeum sztuki nowoczesnej
- Palazzo Grassi
- Ca’ Dario – lekko przechylony pałac w stylu renesansowym stał się legendą, ze względu na tragedie, które na przestrzeni wieków spotykały jego właścicieli.
-
Campo Santa Margherita
Ciekawy plac charakteryzujący się architekturą różnych epok, to jedno z nielicznych miejsc w Wenecji w którym życie toczy się nie tylko za dnia, ale również w nocy. Jest to miejsce bardzo lubiane przez lokalnych mieszkańców, pełne uroczych kawiarni i barów, w których chętnie gromadzą się studenci.
-
Ponte delle Tette
Most, mniej znany wśród zagranicznych turystów, ale za to chętnie odwiedzany przez Włochów, ze względu na potoczną nazwę oznaczają w jęz. polskim „most cycków”. Nazwę tą most zawdzięcza prostytutkom, które w XVII w. przesiadywały półnago w oknach pobliskich kamienic, kusząc i namawiając mężczyzn do skorzystania z ich usług.
LAGUNA WENECKA – WYSPY
Laguna Wenecka to także piękne wyspy, o których nie należy zapominać. Uwielbiane przez gwiazdy i zagranicznych turystów szerokie plaże w Lido di Venezia, ciche i spokojne Torcello, słynne z produkcji szkła Murano, oraz najbardziej kolorowa wyspa we Włoszech – Burano, znana również z produkcji koronek.
MURANO
Miniatura Wenecji, uformowana na pięciu bagnistych wysepkach poprzecinanych wodnymi kanałami. Oprócz spaceru urokliwymi uliczkami o charakterystycznej, niskiej zabudowie, warto odwiedzić Muzeum Szkła, oraz pobuszować w sklepikach oferujących najróżniejsze przedmioty i figurki zrobione z tego wielobarwnego tworzywa – od ptaszków i krokodyli, po lampy, kieliszki, kolczyki i bransoletki.
BURANO
Życzę udanej podróży!
Agnieszka
Aż się rozmarzyłam, Jeden dzień to dla mnie stanowczo za mało 🙂
Bardzo ciekawy opis. Bylabym sklonna poczekac te 2 godz w kolejce ?
Jestem zdania, by poznac to jeden dzień jest zbyt mało. Zatracić się w uliczkach, podpatrywać mieszkańców, choć Bazylika Św. Marka mnie oczarowała.
Uwielbiam Wenecję, Mógłbym tam zamieszkać, chociaż może by mi się znudziła wtedy…
Świetne zdjęcia.
Wenecja jesienią ? bardzo chętnie, przynajmniej tam jest cieplej 🙂
Kochana, jak widzę Twojego vloga to sobie myślę, że my musimy tą kawę w końcu wypić! 🙂